Vanaf mijn twaalfde word ik al op straat geïntimideerd en ik ben nu 18. Ik herinner me de allereerste keer: toen zat ik op de fiets in de stad en gleed met m’n tong over m’n nieuwe beugel. Een oudere man (rond de 30) vond dat blijkbaar een goede reden om naar een 12-jarige kusgeluiden te maken, z’n wenkbrauwen op te trekken en mij na te fluiten. Sindsdien ben ik heel bewust over hoe ik op mannen overkom en denk ik na over elk klein dingetje wat ik doe, omdat zelfs de meest onschuldige dingen een vieze reactie kunnen uitlokken. Volwassenen en kinderen die toevallig vrouw zijn, verdienen het niet om zich zo klein mogelijk te maken, zodat mannen zich maar inhouden!