Ik was ‘s avonds met een grote groep vrienden in een park. Een vriendin van mij moest plassen, dus ik liep met haar mee naar de bosjes een stukje verderop. Zo’n tien meter van ons vandaan zagen we een man staan gluren. ‘Toe dan, ga maar plassen’, zei hij. Mijn vriendin zei tegen me dat ze niet zo nodig meer hoefde en we wilden weglopen. Toen begon de man achter ons aan te rennen. We hebben gesprint totdat we weer bij de groep waren en toen was de man verdwenen. We waren 15.