Deel je verhaal

  • Het invullen van je naam is niet verplicht
  • Dit geeft inzicht op welke plekken straatintimidatie voorkomt
  •  

* Je verhaal blijft anoniem, tenzij je er prettig bij voelt om je verhaal met naam te delen. Wij gebruiken je verhaal enkel om meer bewustwording te creëren rondom straatintimidatie. Dit doen wij bijvoorbeeld door je verhaal te delen op onze website, mee te nemen in toekomstige campagnes en het te delen op onze socials, zoals Instagram en Facebook.

Jullie verhalen

Wil jij ons helpen?

Voor onze Veilige Steden campagne zijn wij op zoek naar mensen die hun ervaringen met straatintimidatie willen vertellen op beeld. De video’s zullen te zien zijn tijdens ons evenement in november, tijdens de Orange the World week. Het doel van de verhalen is om bewustwording te creëren bij mensen die niet weten wat er onder straatintimidatie verstaan wordt. Daarnaast willen we met de video’s een dialoog starten tijdens het evenement. Als jij hierbij wilt helpen stuur ons dan een DM, berichtje of mailtje voor meer informatie.

Let er op dat jouw verhaal geen racistische, seksistische, homofobe of discriminerende uitingen bevat. Anderen zullen jouw verhaal lezen. Let daarom op je toon en hou het respectvol. Verhalen die niet aan deze voorwaarden voldoen zullen wij niet plaatsen.

Liliara | Amsterdam

Vanochtend zat ik in de bus en toen begon de man naast me zomaar over mijn been te aaien. Hij wilde eigenlijk nog verder gaan maar mijn tas stond op mijn schoot dus hij kon er niet bij. Hij probeerde zijn hand wel onder mijn tas te schuiven. Ik ben 16 en ik dacht dat de man 70 was, hij was wel erg oud.

Anoniem | Groningen

In juli 2021 ging ik nadat ik boodschappen had gedaan even op een bankje voor de supermarkt zitten om een sigaret te roken. Er zaten 3 meiden die in gesprek waren met een oudere man. Toen zij uiteindelijk weg liepen begon hij tegen mij te praten, dit vond ik prima. We hadden het gewoon over alledaagse dingen en het gesprek verliep in eerste instantie prima. Hij kwam dichterbij mij zitten en dit vond ik niet echt prettig, maar ik durfde daar niks van te zeggen. Hij begon vragen te stellen, of ik een man als hem zou daten, waar ik woonde. Ik gaf aan dat ik naar huis wilde gaan. Ik vond dit zo onprettig. Nadat ik dit aangaf legde hij zijn hand op mijn bovenbeen, aan de binnenkant. Dit vond ik te ver gaan en ik stond op om weg te gaan. Terwijl ik op stond kreeg ik van hem een flinke tik op mijn billen met daarbij een kreun geluid en de woorden “wat ben je lekker”. 

Ik werd enorm overstuur en stapte af op een stel dat daar samen liep, zij hebben mij wat rust in gepraat. Mijn buurman is politieagent en bij hem heb ik mijn verhaal kunnen doen. Het plan om aangifte te doen kwam ter sprake, dit heb ik uit angst nooit gedaan.

Pas na 6 maanden durfde ik weer naar diezelfde supermarkt en elke keer als ik de man zag raakte ik in paniek, ik heb mij lang onveilig gevoeld in mijn eigen buurt.

Anoniem | Rotterdam

Oude mannen denken dat het stoer is om even tussen je inkijk te gluren en dan in je buurt te komen en je constant aan te lopen staren. En ik word gevictimblamed door m’n eigen ouders en niemand helpt om me stuk veilig te voelen. Ik ga om deze reden op zelfverdediging, want ik heb geen zin om ooit vermoord of verkracht te worden door een zielig figuur die z’n micro penis niet in z’n broek kan houden.

Lisa | Den Bosch

Toen ik 16 was en op de bus wachtte kwam er een man, ik denk rond de leeftijd 35, naast me zitten. Hij deed zijn arm om mij heen en vroeg of ik een keer wat met hem wilde drinken. Ik zei :”nee ik heb een vriend”. Hij vroeg mij vervolgens of ik geen lol kon hebben zonder hem en bleef zitten en zijn arm om mij heen houden. Ik was jong en durfde verder niets. Het station was vol, niemand sprak hem aan, niemand leek te zien hoe bang en ongemakkelijk ik mij voelde.

Laura | Amsterdam

Ik was ‘s avonds met een grote groep vrienden in een park. Een vriendin van mij moest plassen, dus ik liep met haar mee naar de bosjes een stukje verderop. Zo’n tien meter van ons vandaan zagen we een man staan gluren. ‘Toe dan, ga maar plassen’, zei hij. Mijn vriendin zei tegen me dat ze niet zo nodig meer hoefde en we wilden weglopen. Toen begon de man achter ons aan te rennen. We hebben gesprint totdat we weer bij de groep waren en toen was de man verdwenen. We waren 15.

Emma | Zwolle

Sinds ik 15 ben heb ik al te maken met straatintimidatie, zoals waarschijnlijk elke vrouw en helaas vele minderheidsgroepen. En weet je wat? Ik ben het ondertussen echt spuugzat. Zomaar op je kont geslagen worden bij een stoplicht, seksistische opmerkingen naar je hoofd krijgen, geen schoenen met hakken meer durven dragen uit angst voor ongewenste aandacht.

Ik weet nog de eerste keer dat ik aangifte deed, per toeval omdat er toch al agenten op straat stonden. Ik vertelde dat de man die me had lastiggevallen dit een maand eerder ook al had gedaan. De agenten vonden het vervelend voor me, maar zeiden ook nadrukkelijk dat ik destijds aangifte had moeten doen omdat zij er anders niks van af wisten. Logisch wel, maar het voelde ook als een misplaatst verwijt. Want waarom had ik eerder geen aangifte gedaan? Omdat meisjes en vrouwen dit gedrag als norm hebben geïnternaliseerd. Ik wist niet eens dat ik voor zoiets ‘kleins’ al aangifte mocht doen! Toen begon het bij me te dagen dat ik altijd dergelijk gedrag toeliet omdat mij nooit is geleerd dat die ander fout zit, dat ik het niet heb verdiend en dat ik wel degelijk mijn bek mag opentrekken. 

Dus bij dezen. Aan iedereen die denkt: ‘dat hoort erbij’ , ‘zo erg is het nou ook weer niet’  of ‘zie het als een compliment, hou je niet van de aandacht?’. Nee, nee en nog eens nee. Kijk nou even over welk onderwerp je de discussie aangaat. Het gaat niet over wat je wilt eten morgenavond, het gaat over hoe veilig andere mensen zich op straat voelen door jouw gedrag. Als jij op straat wordt beledigd, hoor dat er dan ook bij? Als iemand ongewenst jouw lichaam aanraakt op een seksuele manier en in het openbaar, is dat dan ook niet zo erg? Als mensen jou in een groep nakijken en najoelen, denk je dan ‘goh ik voel me nu echt goed over mezelf’? 

Hopelijk heb je voor jezelf een integer antwoord op deze vragen. Ik weet in ieder geval wat die van mij is, en aan iedereen die zich hier in kan vinden heb ik nog een laatste vraag: als het weer gebeurt, beloof je me dan dat je het niet meer accepteert?

Karima | Amsterdam-Oost

I walked home on Friday night at 1am in Amsterdam Oost (close to Oosterpark). Within 20 minutes, I was catcalled by at least 10 guys. 3 cars stopped in the street and tried to talk to me. They insulted me and told me to fuck off when I told them to leave me alone. One car even turned around and followed me. Then a guy walked past me and he just grabbed my butt and laughed. I can’t understand how those guys think it’s funny. We need more police patrolling the streets and more education for young boys. 

Chantal | Tilburg

Rond half 10 vanavond fiets ik naar huis. Omdat ik het koud had stopte ik op de stoep om een trui aan te trekken. Terwijl ik dat doe komt er een kerel aangefietst die tegen me begint te roepen: 

“hey rastagirl, rastagirl”, aandacht vragen. Mijn reactie is dat ik hier nu geen behoefte aan heb en of ie me met rust wil laten. Hij komt dichterbij en vraagt in het Engels wat ik zeg. Heel duidelijk, terwijl ik met mijn armen gebaar, zeg ik GO AWAY. 

Op dat moment wordt ie kwaad: “fuck you” schreeuwt ‘ie. Hij trapt m’n fiets omver en bespuugd me. Hij fietst weg terwijl ie tot aan de overkant van de straat “fuck you, fuck you” blijft roepen. In mijn frustratie begin ik te huilen, gelukkig stopt er iemand die me een tissue aanreikt en weer iemand anders vraagt of ik okay ben. 

Ja ik ben okay. Geschrokken. Vol adrenaline. Maar okay. 

Waar ik niet okay mee ben, is dat ik hier geen aangifte van kan doen. Of ja, dat kan wel, maar omdat ik de man niet ken en ze wegens privacy ook niet zomaar camerabeelden op mogen vragen, kunnen ze me nu al zeggen dat er niks mee gebeurt. “Het kost niet alleen jou energie, maar ons ook”. 

 

Wat overblijft is frustratie en angst. 

© Stichting Stop Straatintimidatie 2016 - 2024