Mijn naam is Demi en ik ben 22 jaar. Ik woon in de mooiste stad die er is, Groningen ;). 
Momenteel heb ik een vriendin, we zijn hartstikke gelukkig samen, maar we worden dagelijks aangestaard of zelfs nageroepen op straat.
We lopen hand in hand wanneer een tweetal mannen ons tegemoet komt lopen, je ziet meteen hun gezichtsuitdrukking veranderen naar een smerige uitstraling en ik voel mijn eigen gezicht helemaal betrekken. Mijn lichaam wordt zwaar en eigenlijk durf ik alleen nog maar naar beneden te kijken. De ene dag gaat dit beter dan de ander, maar het is een verschrikkelijk gevoel. Dit is slechts één voorbeeld. En ik herhaal, dit gebeurt ELKE keer als we de deur uit gaan samen, bijna dagelijks. Elke keer denk je na over wat er die dag zal gebeuren en of er ook mensen zullen zijn die je gaan naroepen, wat overigens ook gebeurt!
Verder ben ik toevallig deze week ook lastiggevallen. Ik had plateau hakken aan, een wijde cargo broek en een lange jas. Ik liep door de stad en hoorde in mijn rechter oor: “Wow jullie/je zien er echt k****r geil uit”. Ik zat goed in mijn vel die dag, dus ik kreeg meteen adrenaline en sprak hem boos aan. Ik noemde nog ‘straatintimidatie’ en of hij wel mee gaat met de tijd. “Ja ik ga mee met de tijd” zei hij terug. Hij schrok meteen van het feit dat ik iets terug zei en dan ook nog op een pittige manier. Toen werd het al “Je ziet er gewoon leuk uit” en toen ik bleef zeggen dat hij gewoon normaal moest doen en met respect tegen vrouwen moet praten zei hij uiteindelijk “Oke sorry”. 

Als ik naar mijn vriend ga, haalt hij me altijd op van de trein als het donker is. (Andersom doe ik dat niet, en hij heeft nog nooit een vervelende ervaring gehad, van welke aard dan ook.) Op één avond na. Hij had een hele zware dag gehad op werk en we besloten dat het heus wel een keertje kon, we zouden bellen zodat ik me veilig voelde. Zo geschiedde. Na 10min lopen verschenen twee mannen achter mij die uitgebreid mijn lichaam de maat namen. Vervolgens probeerden ze mijn aandacht te trekken, ondanks het feit dat ze zagen dat ik in gesprek was via de telefoon, ze probeerden al roepend het gesprek te verstoren. Toen ik ze bleef negeren werden ze agressief, dat was heel griezelig, gelukkig kon ik ze afschudden. 

Ik heb ooit meegeholpen bij de introductie voor aanstaande studenten. Elke avond moesten wij zorgen dat ze veilig thuis kwamen. Ik had zojuist een jongen veilig afgezet op bestemming, om vervolgens zelf belaagd te worden. Een groep van 10 studenten omsingelde mij, eentje kwam naar me toe en tilde mijn fiets op bij de bagagedrager. Of ik seks met ze wilde. Ik ben toen zo woest geworden en heb zo hard geschreeuwd dat ze zich gauw uit de voeten maakten. 

Jaren geleden liep ik op s’avonds op straat in Zweden, toen ik werd aangesproken door een man. Hij begon mij vragen te stellen. Ik reageerde kort en toonde geen interesse. Hij kwam steeds meer dichterbij en hij liep met mij mee. Hij bleef maar vragen stellen en hij kwam over alsof hij iets had gebruikt. Ik kreeg een onbehagelijk gevoel en hij bleef zich maar opdringen. Hij kwam dichterbij en opende zijn jas, met zijn hand opende hij de knoop van zijn broek en riste hij zijn gulp open. Hij greep naar zijn penis. Ik raakte in paniek en was bang dat hij een mes onder zijn jas vandaan zou halen. Snel ben ik een winkelcentrum in gerend. Ik ben daar minutenlang gebleven. Na ongeveer 15/20 minuten kwam ik naar buiten. Er stond een politiebusje en ik zag hoe een agent in gesprek was met een vrouw. Op precies dezelfde plek waar ik was aangesproken door de man. Ik sprak een andere agent aan en deelde mijn verhaal. De zaak werd serieus opgepakt en samen met de andere vrouw heb ik een rechtszaak aangespannen. De zitting zelf was een nare ervaring. Ik werd kritisch ondervraagd door de advocaat van de gedachte en er werden vragen gesteld of ik het niet uitlokte. Of ik zelf oogcontact maakte of ik aan het flirten was. Van binnen kookte ik en ik zag hoe de verdachte een grijns op zijn gezicht had. Ik was boos. Boos hoe hij mijn veiligheidsgevoel heeft aangetast. Hoe deze ervaring mijn gevoel van vrijheid beperkt. De angst om te worden aangevallen is er nog steeds. Ik laat mij niet leiden door mijn angsten, maar ze hebben wel een beperkende werking. Hier baal ik van. Ik wil vrij zijn. Ik wil vrij bewegen. De verdachte heeft uiteindelijk een boete betaald aan een fonds voor slachtoffers. Het verleden kun je niet veranderen maar wel de toekomst. Ik ben blij dat ik destijds actie heb ondernomen. Ik wilde een signaal afgeven en de man laten weten dat dit gedrag wordt bestraft. Als vrouw moet je veilig en vrij kunnen bewegen en zeker op straat! 

Today in Oosterpark my friend and I were running and we passed a man who muttered something obscene about our bodies as we ran by, something about “our asses” followed by a lip licking “mmmm”.

I turned and met his eyes and he saw me and smirked. I threw up a middle finger and said “WE ARENT HERE FOR YOU!”

And kept running. He started screaming “FUCK YOU AND YOUR MIDDLE FINGER. FUCK YOU I’LL RIP YOUR ASSHOLE OPEN. FUCK YOU!”

We kept running.

He chased us down (he was about 6’4”) and hovered over my friend who screamed “GET BACK!” and he yelled, “FUCK YOU FUCK YOUR MIDDLE FINGER YOU THREW THAT AT ME FUCK YOU!”

And we kept running and left the park.

I was scared I am still scared. He was a big man Leaving the park and on my way home I was terrified I would run into him alone without her.

I got home and sobbed and threw up in the shower.

Elke ochtend als ik naar school fietste, nog geen 500 van mijn huis vandaan, was er een man in een oranje werk pak die naar mij zwaaide en zei “goeiemorgen meissie”. Ik kreeg er de rillingen van en fietste door, het was een deel van mijn fiets tocht geworden. Iets wat ik nooit deelde omdat het “normaal” voelde voor mij. Als 12 jarig meisje had ik niet door dat dit niet klopte. Op een dag, toen ik aan het fietsen was, zag ik de man al in de verte aankomen wandelen. Ik had toen nog geen bril en zag niet waar hij mee bezig was, tot op het moment dat ik hem passeerde en nog geen 1,5 meter van hem vandaan was. Hij was zichzelf lopend naar mij toe aan het aftrekken. “Hey meissie moet je pik, moet je me pik” zei hij kreunend. Ik verstijfde helemaal en fietste zo hard als ik kon door, helemaal naar school. Ik had niets verteld aan mijn vriendinnen, totdat ik op school was. Ik belde mijn moeder op en die belde voor mij de politie. Ik was net aangekomen op school, maar ik ging weer terug naar huis, in mijn eentje. Ik was zo in de war. “Waarom belde ik niet gewoon gelijk de politie” dacht ik. Maar als 12 jarig meisje was dit voor mij niet te bevatten, ik schaamde me kapot. Ik had nog nooit een penis gezien van een wildvreemde. Eenmaal thuis aangekomen zag ik de politie daar staan. Ik moest uitleggen wat er gebeurde, maar ik kon het woord “pik” niet uit mijn mond krijgen. Ik zei dat de man had gezegd “moet je moet je”, omdat ik het woord “pik” gewoon niet durfde te zeggen tegen een mannelijke politie agent. Ik moest met de agent mee om te kijken of er ergens sperma lag waar het gebeurde. Dit was eigenlijk toch veel te absurd als ik er nu over terug denk. Mama en ik gingen met de agent mee naar het politiebureau om aangifte te doen. Ik moest mijn verhaal doen, en weer durfde ik het woord “pik” niet te zeggen. Verder zei ik wel dat hij aan het masturberen was op straat, voor mijn neus en dat hij mij elke ochtend gedag zei. Aan mijn moeder in het andere kamertje werden dingen gevraagd zoals “heeft uw dochter een grote fantasie”. Dit is toch ongelofelijk denk ik nu. Mijn aangifte was niet doorgegaan en de man is nooit aangehouden voor wat hij mij heeft aangedaan. Elke ochtend fietste ik met met de angst naar school dat ik hem weer zou tegen komen. Twee weken later kwam ik hem weer tegen. 700 meter van mijn huis verwijderd, dicht bij mijn oma. Hij riep naar me “hee meissie moet je me jonko hebben”. Ik verstijfde weer. Ik belde gelijk mijn oma en zij kwam er gelijk aan. Ik fietste een paar meter door en stopte toen met fietsen en bleef wachten op haar. Ik belde mijn moeder en daarna de politie. Ze kwamen wel voor verhaal, maar er is nooit wat mee gedaan. Het enige wat de politie mij vertelde was: “we hebben een man met een donkere huidskleur aangehouden die aan het werk was voor de gemeente die hier in de buurt werkt”. Ik heb de man nog wel is vaker gezien daarna, maar nooit meer in de ochtend. Eigenlijk totdat ik ging verhuizen drie jaar later. 

Trieste figuren

Ik ging jaren terug uit in Castricum en stond buiten met een kennis te praten en uit het niets werd ik van achteren keihard op mijn kont geslagen. Ik draaide me om en tegen hem lopen schreeuwen, ik was heel kwaad. Hij werdt bang en probeerde te beweren dat hij het niet had gedaan.  Het ergste was, er was een bewaker in de buurt en die deed niks.

Rond 2019 liep ik door Amsterdam centraal en een groep jongens liep toevallig naast me en 1 van de jongens riep dingen zoals lekker ding naar me. Ik negeerde ze en wou naar de uitgang lopen en hij had het lef om mij te achtervolgen. Ook behoorlijk kwaad op hem geworden en gelukkig schrok hij ervan.

Ik kan een heel verslag schrijven over trieste figuren die niet normaal tegen mij of andere vrouwen kunnen doen maar dat bespaar ik jullie.

Woonde destijds in Assendelft, fietste naar huis van school. Door een groep jongeren werd er geroepen als ‘schatje’ en fluiten me na. Toen ik zei dat ik daar niks van wilde hebben. Was ik een ‘scheldwoordenboekvol’.. 

Ik ben Emma. Toen ik 12 was riep een jongen naar me ‘mooie kont’. En toen ik 11 was had een man van ongeveer 38 op me kont geslagen toen ik aan het shoppen was. Er was ook nog een keer dat een  man naar me keek in een kleedhokjes door de spiegel. Ik heb nu een trauma aan kleedhokjes.